অস্থায়ী


অস্থায়ী 1 Roman:[ asthāyī]
Meaning: স্থায়ী নাগৈ। 1
Part of Speech: বিশেষণ
Origin: সংস্কৃত


« অস্ত্র « অস্থক « অস্থাক - Previous Words || Next Word - অস্থির » অস্পষ্ট » অস্বস্তি »


Source:
1. বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী জাতীয় অভিধান. (২০২৩)। দিল্স লক্ষীন্দ্র সিংহ, ড. সন্তোষ সিংহ, অনিতা সিংহ। নিখিল বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী সাহিত্য পরিষদ।
2. Bishnupriya Manipuri-English Dictionary. (2021). Dr. Kali Prasad Sinha. Bishnupriya Manipuri Sahitya Sabha.
3. An Etymological Dictionary of Bishnupriya Manipuri. (1986). Dr. Kali Prasad Sinha. Punthi Pustak, Calcutta.