দিব্য
দিব্য
1
Meaning: স্বর্গীয়, পবিত্র, বিশুদ্ধ। 1
Part of Speech: বিশেষণ
Origin: সংস্কৃত
IPA: d̪ibbo
"দিব্য" ওয়াহি এহান মিহিসে আর আর ওয়াহি যেতা পেইলাং অতা চা 🡇 ...
দিব্যজ্ঞান dibyagyan (বিশেষ্য) ঈশ্বর সাধনার জ্ঞান। । 1
References: 1. বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী জাতীয় অভিধান. (২০২৩)। দিল্স লক্ষীন্দ্র সিংহ, ড. সন্তোষ সিংহ, অনিতা সিংহ। নিখিল বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী সাহিত্য পরিষদ। 2. Bishnupriya Manipuri-English Dictionary. (2021). Dr. Kali Prasad Sinha. Bishnupriya Manipuri Sahitya Sabha. 3. An Etymological Dictionary of Bishnupriya Manipuri. (1986). Dr. Kali Prasad Sinha. Punthi Pustak, Calcutta.