পেং
পেং
1
Meaning: বুদ্ধিমান, চতুর। 1
Part of Speech: বিশেষ্য
Synonym: পেঙ
IPA: peŋ
"পেং" ওয়াহি এহান মিহিসে আর আর ওয়াহি যেতা পেইলাং অতা চা 🡇 ...
পেংচা Pengcha পুংচার তঙাল রূপ। । 1
পেংতাল Pengtal (বিশেষ্য) ফিংকঽ সৱনি। । 1
পেংতালা Pengtala (বিশেষণ) বদমেজাজি, সাক্তি মেজাজ। । 1
পেংতালিয়া Pengtaliya (বিশেষ্য) পেংতাল অয়া আসে যেগ। । 1
পেংপেং Pengpeng (বিশেষণ) নিয়াম টটরানি। । 1
References: 1. বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী জাতীয় অভিধান. (২০২৩)। দিল্স লক্ষীন্দ্র সিংহ, ড. সন্তোষ সিংহ, অনিতা সিংহ। নিখিল বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী সাহিত্য পরিষদ। 2. Bishnupriya Manipuri-English Dictionary. (2021). Dr. Kali Prasad Sinha. Bishnupriya Manipuri Sahitya Sabha. 3. An Etymological Dictionary of Bishnupriya Manipuri. (1986). Dr. Kali Prasad Sinha. Punthi Pustak, Calcutta.